Badanie resystografem

BADANIA DREWNA WBUDOWANEGO (PRZY UŻYCIU REZYSTOGRAFU OPOROWEGO)

Jako metodę oceny stanu drewna konstrukcyjnego oraz zabytkowego przyjąć można nieniszące badanie rezystografem oporowym IML-RESI PDI600. Pomiar ten polega na zapisie siły oporu skrawania wiertła w badanym drewnie.

Rezystograf dokonuje pomiarów oporu obracania się igły pomiarowej oraz oporu przesuwania tej igły w głąb drewna znajdującego się w pniu drzewa. Pobrane dane umożliwiają analizę struktury, gęstości oraz szerokości tkanek drzewa, a także jego wewnętrznego rozkładu.

Pomiar oporu skrawania jest wskaźnikiem stanu drewna. Średnica wiertła rezystografu (3mm) jest na tyle mała, że otwory pozostające po wykonaniu badania nie mają wpływu na stan konstrukcji oraz na wygląd powierzchni.
Maksymalna głębokość otworu wynosi 600 milimetrów, co w przypadku typowych konstrukcji z drewna jest głębokością wystarczającą. Pomiary mogą być wykonane prostopadle do powierzchni badanego drewna lub pod kątem 45 stopni. Zapis siły skrawania jest udokumentowany na skalowanym milimetrowo papierze.

Wykres otrzymywany z urządzenia jest zapisywany w skali 1:1. Dużym atutem tej metody badania drewna jest jej szybkość oraz niski koszt. Wykonanie badania trwa zazwyczaj minutę. Rezystografem można określić również wymiary połączeń ciesielskich, szerokości i umiejscowienie pęknięć, stan drewna przykrytego na przykład szalunkiem.
Rezystograf jest jedyną metodą, którą skutecznie można sprawdzić stan drewna wkopanego w ziemię oraz belek stropowych wpuszczonych w ściany. Zmienia się wtedy jedynie to, że rezystograf musi być ustawiony na możliwość wiercenia pod kątem 45 stopni.